Mostrando entradas con la etiqueta Música. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Música. Mostrar todas las entradas

miércoles, 25 de junio de 2014

En el escenario con The Quarrymen

 
Miguel Boo y Chenoa

Miguel Boo y Gurruchaba

Miguel Boo y John Lennon

Miguel Boo y Ron Davis


Fue un poco como una despedida de los escenarios. Así lo viví, al menos. Pero si existen broches de oro para coronar una etapa de tu vida, el que tuve la suerte de ponerme el día 1 de junio de 2014 en el Auditorio de Galicia fue el mejor de los soñados. En esa tarde noche, tuve la suerte de compartir escenario –junto a mi banda ESGUINCE-The Paleo Rock Band– con los míticos The Quarrymen, el grupo del que nacieron The Beatles. Tres de sus cuatro miembros –todo ellos tocaron o con John o con Paul o con George, o con los tres– estuvieron aquí, con nosotros, en Compostela, en un festival benéfico organizado por Médicos Sin Fronteras, en el que también estuvieron Julia Baird (hermanastra de Lennon), Javier Gurruchaga (Orquesta Mondragón), Chenoa, Manquiña, Extrema Urgencia, Adrián Costa, Iago Pico y Los Chavales.

Gurruchaga, que hizo de maestro de ceremonias, se atrevió con varios temas, entre ellos Stand by me, y Manquiña, genial en su monólogo, también se apuntó a versionear, ayudándose de los músicos de Extrema Urgencia, cuyo líder, Chema Ríos, fue el artífice de todo el espectáculo. Nuestra aportación –probablemente la más marchosa de la noche- consistió en interpretar A hard days night, Sweet home Alabama, Cocaine y Johnny B. Goode.

viernes, 29 de enero de 2010

Aqueles marabillosos 80´s


Tal como éramos. A foto ven de ser publicada no volume editado pola Fundación Araguaney de Santiago de Compostela nos seus 25 anos de andaina. Correspóndese cunha actuación do meu grupo "Esguince de Frenillo" a beneficio dos xogadores da SD Compostela. Corría o ano 1986. Daquela os xogadores tampouco cobraban. De recordo regaláronnos unha bandeirola bordada a man polas monxas de Santa Clara. Coitadas, tiveron que escri bir con fio de ouro aquelo de "A S.D. Compostela, agradecida a Esguince de Frenillo"...

viernes, 15 de mayo de 2009

O DIA NO QUE TOCAMOS CON NACHA POP











Foi hai 23 anos. Antonio Vega tiña 28 anos e eu 30. O meu grupo "Esguince de Frenillo" teloneaba ao seu, os míticos "Nacha Pop", e aos non menos consagrados "Gabinete Caligari". Era nas festas do Apóstolo do ano 86. Do pasado século. Sí.

Nos nunca tocáramos diante de tanta xente. Había 8.000 persoas na Quintana. Un equipo de son de la hostia. Outro de luces como nunca tiveramos. E ata camerino. O bó de Suso Vaamonde -no repertorio tiñamos unha canción con letra miña e musica del- sobornou aos da mesa de son e luminotecnia para que nos trataran como ás estrelas que tocarían despois de nós. Deulles 5.000 pesetas daquel tempo.

Estabamos tan acovardados que só lles dixemos un tímido ola a Antonio e os seus. Logo, cando collín o micro e vin aquela morea de xente dediante, souben que me podería comer o mundo. Cando rematamos a actuación, na que lle adicamos a canción "Estoy hasta los huevos de ser guapo" ao presumido ex-alcalde Xerardo Estévez, o seu sucesor, Ernesto Vieitez Cortizo achegouse ao noso camerino a felicitarnos e a preguntarme cantos quilos perdía en cada actuación. Díxenlle que un ou dous. A Antonio Vega non creo que llelo preguntara, porque daquela xa estaba algo fraco de máis, cecais de fabricar arte coas notas de "La chica de ayer".

Boa viaxe ao firmamento, amigo !!