"Soy periodista, me rindo"

A nova recollida no xornal Galicia-Hoxe Alonso Boo publica "Abreviatura autista de Deus" O xornalista Xosé Miguel Alonso Boo publicou a súa primeira novela, Abreviatura (Abreviatura autista de Deus), unha obra "iconoclasta, desesperada e claustrofóbica", como a definiu o propio autor. Alonso Boo explicou que se trata dunha historia dun xornalista, "como non podía ser doutro xeito", que existiu realmente, hoxe desaparecido, que ten problemas coa Xustiza pola súa responsabilidade profesional, unha paixón por outra muller e un final de enfermidade e dor. Esta situación é a que o leva ós seus monólogos internos dirixidos a un deus "que está permanentemente de vacacións", o que o leva a unha visión dese deus pequena. A novela, asegura, vai de sexo, de relacións de parella, de relixión, de enfermidade e dor e reflicte tamén a actualidade galega e internacional. Este mesmo ano, Boo publicou un ensaio histórico titulado A Correspondencia Galega e o des...

Imaxes da presentación do meu libro "La Correspondencia Gallega e o desastre do 98" no Pazo Provincial da Deputación de Pontevedra.

" No ano de 1898, do antigo Imperio español, aquel tan extenso que no seu territorio nunca chegaba a poñerse sol, so quedaban Cuba, Puerto Rico, Filipinas e varios arquipélagos da Micronesia. Trinta anos antes xa estalara a primeira revolta importante na Gran Antilla cubana, onde os rebeldes lles plantaron cara ás tropas españolas durante dez anos, nunha confrontación que remataría coa paz de Zanjón. O armisticio saltaría polos aires cunha nova insurrección, a de 1895, que lideraría José Martí -creador, en 1892 nos do Partido Revolucionario Cubano- e que contaría, xa de inicio. con apoio estadounidense. Entre medias, en 1892, e tamén co concurso dos americanos, que operaban dende Hong Kong, produciuse o alzamento dos naturais das Illas Filipinas, con Emilio Aguinaldo á cabeza. En ambos os escenarios a loita foi encarnizada, pero en Cuba o exército optou pola guerrilla e por métodos que hoxe serían considerados como terrorismo: voladuras de trens de pasaxeiros, matanzas de propieta...

El viaje de un periodista al país que ama la vida TODO LO QUE NUNCA LE CONTARON SOBRE ISRAEL Y NI SIQUIERA PODIA IMAGINAR Me bajo en el aeropuerto Ben Gurión de Tel Aviv con el secreto propósito de contrastar a pie de obra todo lo que los medios de comunicación me habían contado en los últimos 30 años sin que jamás hubiera tenido ocasión, ni por misericordia, de saber qué pensaban los demonizados judíos. Naturalmente, uno que también tiene sus hobbies, ya lleva más de un quinquenio bebiendo fuera de la versiones oficiales dictadas por el pensamiento único en la materia. Diez días después de mi aterrizaje supe que no estaba equivocado: Uno sigue siendo tan pro-palestino como siempre y, consiguientemente, no queda otra que desenmascarar y denunciar a quienes han llevado a la miseria y a la muerte a su pueblo. Lamentaré defraudar a alguno, pero los responsables máximos –aunque no únicos- de lo que le pasa a los palestinos no son otros que sus dirigentes, más empeñados en destruir al otr...