Entradas

Miguel Boó entrevistó publicamente al embajador de Israel en España invitado por el Club Faro de Vigo

Imagen
El pasado lunes 21 de mayo tuvimos la oportunidad y el placer de poder entrevistar al embajador de Israel en España, Alon Bar, invitados por el Club Faro de Vigo. Con el Paraninfo de la Universidad de Vigo abarrotado de público, el inicio del acto se demoró unos minutos ante el intento de un grupúsculo anti-israelí de boicotear y reventar el derecho a expresarse libremente de quienes participábamos en dicho evento. Por cierto, es de reseñar que el grupo vociferante no estuvo presente en su día, para aplaudir al conferenciante palestino que semanas antes habló en el Club Faro de Vigo. Sencillamente porque, a ellos, los palestinos les preocupan bien poco, y sólo persiguen la desaparición de Israel. Como quiera que los organizadores de estas acciones antidemocráticas ya han protagonizado otras acciones de cierta violencia, nos vimos obligados –en nuestra calidad de moderadores/entrevistadores– a denunciar las artimañas fascistas que últimamente vienen exhibiendo est...

Reseña no Faro de Vigo

Faro de Vigo . 22.05.2012 View more documents from gomezvalades

A miña tese de doutoramento

Imagen
Enrique Valero e Miguel Boo Segundo a tese de doutoramento do escritor e xornalista Miguel Boó A falta de comunicación entre científicos e xornalistas fomentou a mala imaxe do eucalipto O eucalipto, vítima dun xornalismo afastado das directrices de expertos Bea Feijóo | Pontevedra De todas as especies plantadas en Galicia, o eucalipto é das que goza dunha menor estima por parte da opinión pública, consecuencia de que “durante 35 anos padecera os efectos perniciosos da mala prensa”. Esta é unha das conclusións que Miguel Boó reflicte na súa tese de doutoramento, na que analizou as informacións que recollían os xornais en Galicia sobre o eucalipto dende 1975 a 2010, para contrastalas coa produción científica dos grupos de investigación expertos no estudo da especie. Tras afondar no tratamento que a prensa lle deu ao eucalipto, Boó sinalou que as afirmacións publicadas, facilitadas por fontes populares, crearon unha “imaxe distorsionada, mítica e falseada da esp...

Xa sei por que Antón Reixa falaba tan ben da Cidade da Cultura e agora non

Imagen
Xa sei por que Antón Reixa falaba tan ben da Cidade do Cultura hai un ano, cando publicou no Xornal de Galicia "Gustame a Cidade da Cultura", que reproducimos máis abaixo. Cóntao o xornalista compostelano José Antonio Pérez Docampo no artigo que vai a continuación. Pobre SGAE se o seu novo presidente é o bó de Antón!. Se hai que fiarse tanto das súas promesas para presidirnos aos autores, como do chaqueteo que se trae coa Cidade da Cultura, imos servidos.       JOSE ANTONIO PÉREZ APUNTE INICIAL Reixa y la Cidade da Cultura SE DEJÓ CAER Jordi Évole por la Cidade da Cultura con la intención de ponerla a parir, pero pareció no disgustarle la obra de Eisenman; tanto como ensalzó la disponibilidad de Anxo Lorenzo , el director xeral de Cultura, para debatir ante las cámaras sobre el complejo. Hasta ahí todo correcto. Críticas al proyecto pero sin la acritud de los pasajes anteriores (en Madrid y Valencia) del mismo programa...

Gústame a Cidade da Cultura

Imagen
Por que será que Reixa falaba tan ben da Cidade do Cultura hai un ano, e no programa do Follonero, "Salvados" , da Sexta, hai menos de dous meses, a puña podre dediante de toda España? Antón Reixa / Xornal de Galicia / 21.11.2010 http://webdev-xornal.openhost.es/opinions/2010/11/20/Opinion/gustame-cidade-da-cultura/2010112017343000151.html Coraxe. Xa se pode visitar o estado actual das obras da controvertida Cidade da Cultura anotándose nunhas solicitadísimas visitas guiadas. Despois dunha desas vistas, escribo estas liñas. Durante os séculos peores, máis negativos e ruíns da historia de Galicia foise construíndo, en camadas sucesivas, a fabulosa Catedral de Compostela. Contemplando agora a beleza do edificio, non é que un se reconcilie con esa historia de negación do país, pero pódese chegar a pensar que aínda ben que cando menos nos quedou este extraordinario patrimonio arquitectónico. Visto o avance construtivo actual (e o resultado) da Cidade da C...

Eu non estiven alí

Imagen
Artigo de Pedro Gómez-Valadés, amigo e compañeiro en AGAI . Un ano máis xurde entre a friaxe do calendario invernal un novo 27 de xaneiro. Un 27 que ate hai pouco máis de medio século era só a véspera do 28, como moito un modesto Santo Tomé de Aquino no calendario santoral católico ou simplemente, o vixesimoséptimo día do ano no calendario gregoriano. Mais todo iso mudou de xeito brutal e para sempre un 27 de xaneiro de 1945. Ese día, unidades da División número 100 do Exército Roxo, baixo o mando do xeneral Krasávina, entraron en Auschwitz-Birkenau e liberaron aos 2.819 prisioneiros que despois de 5 anos de masacre ficaban con vida. 2.819 testemuñas da infamia, 2.819 testemuñas do horror inexplicábel que asolou o corazón da vella e culta Europa, a nosa Europa, e que converteu para sempre a un vello e frío cuartel do Exército polaco no monumento funerario perenne de máis de millón e medio de seres humanos que desde aqueles días fican soterrados para sempre e c...

Israel, te llevo en mi corazón

Imagen
Miguel Boó * La educación lo es todo. Hace unos meses un catedrático de Arte y una licenciada en Historia –ambos docentes- me dejaron perplejo. El primero sostenía en sus clases la existencia de Palestina como algo vagamente contemporáneo de los imperios asirio y persa. La segunda, una mujer profundamente católica, discurseaba en una tertulia de café –sospecho que en sus clases no privará a sus alumnos de su equivocado magisterio- convencida de que Jesucristo, la virgen María y los apóstoles eran palestinos y, por tanto, ancestros de los actuales herederos del egipcio Yasser Arafat. Naturalmente, no sirvió de nada decirle al primero que por favor me pusiera al corriente de cuales habían sido los emperadores, reyes o dirigentes de esa Palestina que él había descubierto y cuyo conocimiento se nos había vedado al resto de los mortales. Le interrogué, sin éxito, sobre cuáles fueron sus profetas, sus dioses –puesto que religiones monoteístas sólo existía la judía-, sus ciudades. Le pedí que...